Διαβήτης και υπνική άπνοια μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια της όρασης

Ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και αποφρακτική υπνική άπνοια έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο απώλειας της όρασης σε διάστημα 4 ετών, ανακάλυψε έρευνα.
Η αποφρακτική υπνική άπνοια είναι συχνή σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.

Η διαβητική αμφιβληστροπάθεια επηρεάζει μεταξύ 40% και 50% των ασθενών με διαβήτη και είναι κύρια αιτία τύφλωσης στο δυτικό κόσμο.
Προηγούμενες έρευνες έδειξαν σχέση μεταξύ αποφρακτικής υπνικής άπνοιας και διαβητικής αμφιβληστροπάθειας.

Ο Abd Tahrani, του University of Birmingham δήλωσε ότι παρά τις βελτιώσεις στη γλυκόζη και στα επίπεδα λιπιδίων και αρτηριακής πίεσης, η διαβητική αμφιβληστροπάθεια παραμένει συχνή.
Η έρευνα ανακάλυψε ότι η αποφρακτική υπνική άπνοια φάνηκε να είναι πολύ συνήθης σε ασθενείς με διαβήτη 2-κάτι που δεν αποτελεί έκπληξη δεδομένου ότι το υπερβάλλον βάρος συμβάλλει στην ανάπτυξη και των 2 νόσων.

Ωστόσο, οι περισσότεροι ασθενείς με αποφρακτική υπνική άπνοια δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν από αυτή  και η νόσος θα μπορούσε να είναι αδιάγνωστη για χρόνια.


Ο ερευνητής έδειξε ότι ασθενείς με τις 2 νόσους σε σύγκριση με όσους είχαν μόνο διαβήτη είχαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης προχωρημένης διαβητικής αμφιβληστροπάθειας σε περίοδο 3 ετών και 7 μηνών.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 2 κλινικές για τον διαβήτη και αφορούσε 230 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.
Τα αποτελέσματα εξετάσεων έδειξαν ότι η διαβητική αμφιβληστροπάθεια ήταν υψηλότερη σε ασθενείς με αποφρακτική υπνική άπνοια (42.9%) σε σύγκριση με όσους δεν είχαν τη δεύτερη (24.1%).
Η έρευνα έδειξε σε κατοπινή εξέταση, 43 μήνες αργότερα, ότι ασθενείς με αποφρακτική άπνοια ύπνου ήταν πιο πιθανό να εμφανίσουν μέτρια έως σοβαρή διαβητική αμφιβληστροπάθεια σε σύγκριση με όσους δεν είχαν.
Έδειξε επίσης ότι ασθενείς που λάμβαναν αγωγή -μάσκα κατά τη διάρκεια του ύπνου-είχαν χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβητικής αμφιβληστροπάθειας σε σύγκριση με ασθενείς που δεν έλαβαν την αγωγή.

Ο Τahrani δήλωσε ότι από την έρευνα μπορούμε να καταλήξουμε ότι η αποφρακτική άπνοια ύπνου είναι ανεξάρτητος παράγοντας για την εξέλιξη της μέτριας έως σοβαρής διαβητικής αμφιβληστροπάθειας στον διαβήτη τύπου 2.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine.

ΠΗΓΗ